Pactis - Home

Pactis medaillegesprek 1

Medaillegesprek 1; de bewindvoerder en de executiemedewerker

Pactis Medaillegesprekken

Aan elke medaille zitten 2 kanten. Voor de één is het een “schuld”, voor de ander een “vordering”. Medaillegesprekken zijn gesprekken tussen professionals die werken aan beide kanten van deze medaille. De een staat aan de kant van schuldeisers, de ander aan de zijde van schuldenaar. Doel is de brug tussen schuldeisers en schuldenaren ( en de hulp- en dienstverleners aan beide kanten) verkleinen. Zonder oordeel en met nieuwsgierigheid kennis nemen van de standpunten en zienswijzen van de ander, verrijkt je als professional en als mens.

De medaillisten van dienst zijn: Sanneke Beens-Naberman en Kees Terbijhe. Sanneke is werkzaam als executiemedewerkster bij VD&P-juristen uit Genemuiden. Kees werkt in zijn eigen bedrijf in Zuidhoek (Terbijhe.nl) als beschermingsbewindvoerder, curator en persoonlijk begeleider.

Q: Sanneke, wat doe je concreet voor werk?
S: Ik werk als executiemedewerker op een juristenkantoor. Onze opdrachtgevers zitten met name in de auto- en leasebranche. Onze klanten zijn grotendeels bedrijven, meer dan 80%. De rest is BtoC. Ik ben ruim 11 jaar werkzaam in de creditmanagementbranche.

Q: Kees, wat houd jouw werk concreet in?
K: Ik werk hoofdzakelijk als beschermingsbewindvoerder. Bewindvoering is een rechterlijke maatregel die ingesteld kan worden op twee grondslagen. De eerste grondslag is dat je wegens een verstandelijke beperking niet goed voor je geld kunt zorgen. De andere grondslag is wegens verkwisting en problematische schulden. Als bewindvoerder krijg je 17 uur per jaar voor zaken op grond van grondslag 1 en 24 uur per jaar voor grondslag 2. Mijn hoofddoel is altijd: het dossier stabiel krijgen. Wat ik concreet doe? Laatst zei een klant tegen mij: “Ik ben zo blij dat jij mijn boekhouding doet!........” Als bewindvoerder ben ik benoemd bij de bank, klant kan financieel niks doen. Ik vraag toeslagen aan, doe belastingaangifte en zorg er bijvoorbeeld voor dat iemand een goedkoper telefoonabonnement krijgt. Ik zorg ervoor dat iemand gaat sparen. En, ik coach mijn klanten voor zover dat kan. Het doel is een stabiel dossier.

Q: Wat is de toegevoegde waarde van jullie werkzaamheden? Wat levert het jou, je opdrachtgever, je klant, de maatschappij op?
S: Mijn functie is vrij nieuw binnen ons kantoor. Voorheen deden de juristen op ons kantoor het executiewerk zelf, maar door het groeien van ons kantoor was dat niet meer mogelijk. En zo kwam mijn functie in het leven. Door deze functie kan er meer tijd en aandacht in het executeren worden gestoken en dat is heel belangrijk. Zo resulteert dat bijvoorbeeld in het terughalen van meer auto’s. Dus dit is goed voor onze opdrachtgevers en voor ons kantoor. Ik houd ook de deurwaarder scherp, of die dat nou leuk vindt of niet.
Voor de maatschappij…..? Opdrachtgevers lijden schade doordat hun klanten de afspraken niet nakomen. Daar moet een oplossing voor gezocht worden. Je wilt ook voorkomen dat de debiteur (door zijn kop in het zand te steken) de problemen alleen maar groter maakt. Meedenken met de debiteur is dus ook een belangrijk onderdeel.
Vanochtend kreeg ik bijvoorbeeld een mailtje van een opdrachtgever en die zei “die meneer neemt nu contact met mij op, hij wil graag betalen.  Maar hij lost alleen de rente af is en die is vele malen hoger dus zo komt hij niet van zijn schuld af. Kunnen we de rente dan niet stoppen?”
Daar kijken we natuurlijk ook naar. Het is niet zo dat er alleen maar hard geïncasseerd moet worden. Wij doen wel alles in goed overleg met opdrachtgever en de klant. Daar staan we om bekend. Het liefst willen we de relatie ook nog goed houden.
K: Wat levert een stabiel dossier op? Rust bij de klant. Realiseer je dat ruim de helft van mijn klanten licht verstandelijk beperkt is.  Dat vraagt veel tijd en begeleiding. Ik ga ook meerdere keren per jaar bij klanten thuis langs. Voor de samenleving levert het op dat iemand meer kansen krijgt op structuur, meer kans op werk of zinvolle dagbesteding.

Q: is er iets veranderd sinds Corona?
K: Ik denk iets beter na voor bij een klant langs ga. En ik heb ontdekt dat Teams ook goed werkt. Voorwaarde is wel dat er iemand naast de klant, zit bij hem thuis. Sommige klanten krijgen alleen contant geld om uit te geven, die hebben een gesloten leefgeldregeling. Die kunnen niet digitaal boodschappen doen, daar werkt click en collect niet. Daar regelen we dan iets aparts voor. Verder niet zoveel anders.
S: Opdrachtgevers zijn wel iets soepeler naar debiteuren toe. Maar dat begint bij ons eigenlijk met name op de incassoafdeling. Die geven wel meer tijd. Kijk, als iemand in de horeca zit, dan weet je; die kunnen nu niet betalen. Dan kun je er wel aan gaan lopen trekken maar dat heeft geen zin. Die laten we dus wel met rust. Als ze een auto hebben, laten we ze die inleveren maar we geven ze wel alle tijd om de boel op de rit te krijgen.
Dus we zijn wat geduldiger met corona. Ik verwacht voor de komende periode dat de steunmaatregelen voor veel bedrijven niet genoeg zullen zijn. Ik denk dat met name in de horeca dat er heel veel gaat omvallen. Ik ken zelf ook ondernemers die echt hun pensioen aan het opeten zijn. Ik verwacht meer faillissementen en meer wsnpzaken. En als men met de hakken in het zand gaat die zaken vanzelf op ons kantoor terechtkomen.
Lease groeit sowieso en door de crisis vlucht men soms ook de lease als mensen het bezit van een auto niet meer kunnen betalen.

K: Waarom moet ik altijd alles aantonen? Ik snap dat klanten soms niet meer vertrouwd worden, maar je kunt een bewindvoerder wel vertrouwen. Ik moet zorgen dat klant niet verder in de problemen komt!
S: Dat vertrouwen is er wel maar het is puur omdat je dan een goed verhaal hebt naar de opdrachtgever toe. Dan is de kans veel groter dat ze zeggen: dat ziet er inderdaad niet goed uit, ga maar akkoord. Dat is de andere kant;  wij moeten alles onderbouwen want als wij geen goed verhaal hebben, dan hebben zij geen basis waarop zij een vordering kunnen afboeken. Bij grote vorderingen laten we vaak ook nog een verhaalsrapport opmaken. Het is dus om ons advies te onderbouwen. Het is niet om iemand te controleren.

S: Wat ik bijvoorbeeld zelf niet zo goed snap is dat ik soms extreem lage percentages krijg aangeboden. Ik mis dan vaak voldoende uitleg. Ik zie bijvoorbeeld dat iemand een leasecontract heeft afgesloten voor een splinternieuwe bus. Die kunnen ze eigenlijk niet betalen. Dat gaat dus mis en komen ze uiteindelijk met een aanbod met bijvoorbeeld 5 procent van € 20.000 euro. En dat is dan nog een hoog percentage. Daar kan ook me dan niet zo goed in vinden. Ik denk dan is er echt niet nog een mogelijkheid, kun je niet iets meer uren van werken. Ik vind het belangrijk dat ze er echt het maximale proberen uit te halen. Heb je echt overal gezocht maar werk? Kun je echt niks lenen? Kun je echt niks anders regelen? Dat zijn dingen die ik me afvraag als ik een voorstel krijg.
Als ik weet, dit is een alleenstaande man of vrouw met 2 kinderen op jonge leeftijd. Die werkt 3 of 4 dagen in de week. De schulden zijn ontstaan door een bepaalde situatie. Dan realiseer je je wel dat zo iemand niet fulltime kan werken. En je krijgt een idee dat ze echt hun best doen. Dan zit er een verhaal achter. Dan kun je makkelijker akkoord gaan.  Daar heb ik meer begrip voor dan iemand die 36 uur werkt en zegt dat dat alles is. Die kan ook een baantje erbij doen.  Ik ken ook mensen die regelmatig 60 uur per week werken. Dat is meer persoonlijk hoe ik erover denk. Dat is misschien niet altijd goed, maar dat neem je wel mee.
K: Dus je gaat niet zo snel akkoord met een voorstel?
S: Klopt, vaak zeggen we eerst nee, omdat het een veel te laag percentage is en er te weinig informatie wordt gegeven om het goed te beoordelen.

S: Heb jij dan veel contact met schuldeisers?
K: Ja, best wel. Ook wel persoonlijk. Ik word soms gebeld door de tandarts hier uit de buurt. Dan staat er een klant op de stoep die hulp nodig heeft. Dan vraagt de tandarts of er geld is. Meestal niet, maar dan spreken we ter plekke een regeling in termijnen af. Van mij mogen schuldeisers vaker rechtstreeks met bewindvoerders schakelen. Haal al die tussenschakels eruit. Dat kost alleen maar geld en niemand schiet daar iets mee op.

K: Van mij zouden mensen vaker de wsnp in mogen. Drie jaar op een houtje bijten en afboeken! Grotere schuldeisers kunnen dat wat makkelijker dragen. Die kunnen het vaak wel doorberekenen of daar reserves voor aanspreken. Meer moeite heb ik met kleinere schuldeisers, de hardwerkende vakman die zijn vordering niet betaald krijgt, dat vind ik wel sneu.

S: Heb je tips voor mij?
K: Niet perse voor jou, maar in het algemeen: 1. Heb vertrouwen in de professionele  bewindvoerder, die geen belang heeft bij het al dan niet betalen van de vordering. 2. Let op je toon in gesprekken, als het dreigend wordt, gaan bij mij de hakken in het zand! 3. Gun ons soms iets meer tijd in de beginfase; het duurt zeker een maand of 4 voordat we alles inzichtelijk hebben. En in deze periode graag goed communiceren.

K: heb jij dan nog tips voor mij?
S: Allereerst vind ik het heel goed dat een dergelijk interview er komt, dat er gesprekken zijn tussen partijen zoals jij en ik. Zo krijg je meer begrip voor het werk van de ander. Uiteindelijk heb je een gezamenlijk doel en dat is er voor beide partijen een bevredigende oplossing. Een tip zou denk ik zijn, en dat is ook meer algemeen: wees meteen in de eerste brief duidelijk met de te nemen stappen. Zet daar de termijnen in die ervoor staan. De schuldeisers zullen hun zaken dan door agenderen en niet nodeloos lopen vragen naar statussen. Zij/wij doen dat immers alleen maar om een verhaal te hebben voor het dossier. Vaak krijg je een standaarddocument met tekst en uitleg, en dat begrijp ik ergens wel, maar niet elke situatie is een standaard.
 
Wat jij zegt over de toonzetting naar partijen toe, daar heb je volkomen gelijk in. Een dreigende toonzetting heeft totaal geen zin, dat heb ik in de jaren wel geleerd. Het brengt je niets. Je incasseert er zeker niet meer door en wanneer je je begripvol opstelt naar een debiteur of naar een instantie als de jouwe bereik je meer. Uiteindelijk gaat het toch om samenwerken. Aan welke kant van de lijn je ook staat.

Contact:
Sanneke Beens-Naberman Veuger, Van Dalfsen & Partners B.V.
www.vdenp.nl

Kees Terbijhe, Pecunia Budget en beheer
www.terbijhe.nl

Pactis
Kees Over de Vest
0649121661

Reageren?

Share by: